Żeby za bardzo nie przeszkadzać żonie w pracach przedświątecznych postanowiłem chwilę pokręcić. Jako, że był jeszcze dodatkowy cel to podjechałem sobie do Gliwic i stamtąd zrobiłem rundkę po dawno nie widzianych terenach. 

Radiostację co prawda widzę prawie codziennie ale lubię to miejsce. 

Symbol (?) Gliwic © djk71

Potem prawie samymi drogami rowerowymi lub ścieżkami, z dala od ruchu. 

Kolorowo © djk71

Jestem w szoku jak wiele km można zrobić tu w bezpieczny sposób. 
W centrum znajome miejsca.

Wciąż stoi © djk71

Tak przyszło mi do głowy, że może teraz zrobić Kwietnik Orient biegowo, ale chyba by wyszło zbyt dużo km.

Jeszcze nie kwitnie © djk71

Ładnie tu... 

Szkoła muzyczna © djk71

i ciekawie... 

Ciekawe... © djk71

Za centrum piękne polne trasy. 

Gdzieś w polach © djk71

Tyle widać było... © djk71

Kościółek w Ostropie. 

W Ostropie © djk71

Potem przejazd przez Wilcze Gardło. Czy tylko ja mam wrażenie, że tu zaraz się pojawią niemieccy żółnierze?

Wilcze Gardło © djk71

Pamiątkowy głaz w Smolnicy. 

Ech ta historia... © djk71

Znów gdzieś w polach... 

Gdzieś w polach © djk71

Zniszczona stacja w Nieborowicach...

Nieborowice © djk71

Kolejny kościół, tym razem w Żernicy 

Żernica © djk71

Powrót obok lotniska.

Panorama Gliwic z zza lotniska © djk71

Przez Nowe Gliwice. 

Nowe Gliwice © djk71

Niespodzianka na Trynku. 

Trynek © djk71

Jeszcze chwila w Parku Chopina.

Wiosna © djk71

Zastanawiam się czy nie usiąść i nie poczytać chwilę... 

A może poczytać? © djk71

A może posłuchać muzyki?

Chwila muzyki © djk71

Ostatecznie jednak decyduję się wracać. 

Gliwice © djk71

Piękna przejażdżka. I pogoda dopisała :-) 

Spokojnych Świąt dla wszystkich. 

Postanowiliśmy zaktywizować naszych kolegów z pracy. Niestety po kilku aktywnych latach okres pandemiczny zabił prawie wszystko :-(
Jednym z pomysłów były spotkania treningowe zorganizowane przez Karolinę i Magdę. Nordic walking i slow jogging.

W pierwszym terminie nie udało mi się dołączyć z powodu choroby. Dziś dziewczyny nie chciały mi odpuścić.

Przed startem © djk71

Co prawda nie dałem się namówić na kijki (ale zostawiłem w zamian swoją przedstawicielkę) a slow jogging postanowiłem zrobić po swojemu wraz z drugą Magdą, ale ważne, że byliśmy.

No to ruszamy © djk71

Ten nasz slow jogging miał z oryginalnym tylko wspólne słówko slow :-) Ot po prostu potruchtaliśmy sobie po parku. I było fajnie. Bez pośpiechu, bez jakiegoś konkretnego celu.

Słońce zachodzi © djk71

Udało się zsynchronizować z dziewczynami idealnie doganiając je obok tężni.

Przy tężni © djk71

Fajny wieczór w sympatycznym towarzystwie. I co ważne - spędzony aktywnie.

Dziś aktywny dzień. Wizyta na targach turystyki. Po drodze załatwienie kilku innych tematów. A na siłowni przyszła mi ochota na schody.
200 pieter zaliczone. Jak zawsze kałuża potu pode mną.

200 pięter zaliczone © djk71

Po powrocie do domu wciąż było mi mało. Słońce kusiło. Wymyśliłem rower. Co prawda obawiałem się, czy znów plecy nie dadzą o sobie znać, ale postanowiłem spróbować.
Nie wpadłem tylko na to, że słońce... wyszło po deszczu. W efekcie po 500m jazdy miałem od razu mokre cztery litery.

Później już było tylko gorzej. Błoto, błoto i błoto. Ale jakoś mi to nie przeszkadzało.
Po prostu chciało mi się kręcić :-)

Znów na rowerze © djk71

Fajnie tak, bez spiny, bez planu, bez żadnego "muszę".

Czas wracać do domu © djk71

Wróciłem zadowolony.

Miałem już nie biegać po asfalcie. Zbyt często :) Ale ten bieg nie tylko niesie ze sobą wiele wspaniałych wspomnień. 

Mamy to! © djk71

Startów w super towarzystwie... 

Po biegu z medalami © djk71

... ale też kończy się w Kotle Czarownic. A to wciąż jest niesamowite przeżycie. W każdym razie dla mnie. 

Niestety w tym roku biegnę sam. Szkoda, że ekipa się wykruszyła, ale mam nadzieję, że... jeszcze będzie przepięknie... że jeszcze wystartujemy w większym gronie. 

Nawet miałem sam przyjechać na start, ale moja żona zrobiła wszystko żeby mi towarzyszyć i się udało. 

Z żoną © djk71

Po wczorajszym rowerze czułem plecy, wieczorne smarowanie trochę pomogło, ale i tak obawiałem się czy pobiegnę. Krótki bieg przed startem i chyba dam radę.  

Przed startem - chłodno © djk71

Na starcie staje ok 1,5 tysiąca zawodników. Organizator przeznacza 2 zł za każdy przebiegnięty kilometr na rzecz pomocy Ukraińcom. Czyli ok. 30 tysięcy. Ładnie. Z ciekawostek, przez kilka lat jednym ze sponsorów był znany sklep sportowy. W tym roku z racji ich postawy wobec rosyjskich działań wojennych ich logo zostało zaklejone... flagą Ukrainy. 

Logo xxx zaklejone flagą Ukrainy © djk71

Startujemy. Ustawiłem cel 0:59:00. Nie jest to moja życiówka, ale na więcej się nie czuję. Początek trasy zgodnie z planem, a nawet trochę szybciej, mimo konieczności przeciskania się między wolniej biegnącymi zawodnikami.  Mijam żyrafę i czuję, że odpiął mi się pasek pulsometru. Nie zatrzymując się udaje się go jakoś zapiąć. 

Za nami cztery kilometry. Zaczyna się podbieg obok zoo. Zwalniam, ale biegnie się całkiem dobrze. Po drodze łyk wody na bufecie i biegnę dalej. Kiedy kończy się podbieg przyśpieszam. I o dziwo biegnę szybciej niż na pierwszych kilometrach. Jest dobrze. 

Kiedy dobiegamy do Stadionu Śląskiego wydaj się, że może być nawet życiówka. Nie biorę tylko pod uwagę, że do bramy stadionu jeszcze sporo przede mną. Dość szybko się orientuję, że życiówki nie będzie, ale jest prawie dwie minuty lepiej niż zakładałem 0:57:11. Super. 

Wbiegłem... gdzieś tam... © djk71

Odbieram medal i pozuję żonie :-) 

Mam to! © djk71

Jeszcze pakiet żywnościowy, oddanie chipa, piwo i można wracać. 
Udany bieg. Udany początek dnia. 

Zrobiłem to! © djk71

Jak zawsze świetna atmosfera i organizacja biegu. 

Być w górach i nie skorzystać z tego? Tak bywa na delegacjach. Człowiek widzi autostradę, hotel i czasem siedzibę klienta. 
Dziś drugi dzień szkolenia więc fabryki nie będzie ale i tak czas wypełniony na maksa. Jedyna okazja żeby zobaczyć coś więcej niż hotel to... rano, przed śniadaniem. 
Tylko za mało czasu żeby się gdziekolwiek wspiąć. Chyba żeby biegiem. I wstając wcześniej. To jest jakiś pomysł. 

Nie udało się wstać o piątej, ale pół godziny później jestem już na nogach. Za oknem piękne kolory, ale kiedy wychodzę (jak się potem dowiedziałem o 5:47) spektakl światłą się już skończył. 

O wschodzie słońca © djk71

Trudno. Wyszedłem przede wszystkim pobiegać. 

Początek asfaltem, ale już po chwili droga skręca i zaczyna ostro piąć się w górę. Łatwo nie będzie. 

Biegnę powoli, ale nieprzerwanie. Ani na chwilę nie przechodzę do marszu. Początek suchy, tylko miejscami pojawiają się płaty śniegu lub oblodzone fragmenty. Raczki w plecaku, ale nie ma potrzeby ich wyciągania. 

Póki co śniegu mało © djk71

Kiedy przecinam stok narciarski mija mnie zjeżdżający narciarz. To jedyna osoba jaką spotkałem przez cały dzisiejszy bieg. 

Na stoku © djk71

Docieram na Soszów Wielki. 

Cel osiągnięty © djk71

Szybkie zdjęcie i ruszam dalej. 

U góry już biało © djk71

Tu już cały czas śnieg, ale agresywny bieżnik butów póki co wystarcza. Jest pięknie. 

Chce się biec © djk71

Cały czas biegnę i podziwiam okolicę. 

Śnieg jest ale nie przeszkadza © djk71

Czas wracać © djk71

W końcu zbieg i po chwili skręcam do hotelu. Tu ostry (pamiętny z wyjazdów rowerowych) podbieg, ale dziś go nawet nie zauważam. 
Super, że udało się wstać i że udało się całość przebiec. Można iść się szkolić :-) 

Dziś w końcu na dworze. Pewnie sam bym nie poszedł, ale pojawił się w Gliwicach Marcin i mnie wyciągnął.

Jest ok © djk71

I dobrze. W tempie konwersacyjnym. Spokojnie, bez spiny. Cały czas gadając.

O zachodzie słońca © djk71

Mówili: przyjdź w góry będzie fajnie. Nie pamiętam kiedy, ale tak powiedzieli, no to się zapisałem :)
Gorce Ultra Trail - trasa ok. 24 km - Którędy na Lubań. Czyli lajtowo - mówili :)

No cóż, nie biegałem nigdy w górach zimą, ale uwierzyłem :) Odbiór pakietu już w piątek (nie dostałem piwa :( - pewnie ktoś im powiedział, że nie piję.
Potem wieczór z przyjaciółmi w (opłaconej!!!) ;) kwaterze. 

Rano śniadanko i Adaś zwozi nas na start. Nas czyli Anetę, Karolinę i mnie. Reszta ekipy (Maryla i Anetka) docierają na start pieszo. 

Tradycyjne zdjęcia na ściance.

Przed startem © Adam Jeżewski

Tyle © Adam Jeżewski

Ostatni rzut oka na innych biegaczy żeby upewnić się, że wszystko wzięliśmy. I za chwilę start. Jeszcze zamieniamy kilka słów z Elą i ruszamy. 

Lecimy © Adam Jeżewski

Ruszamy © djk71

Limit czasu: 6h. Wydaje się być strasznie duży, a może wtedy powinienem pomyśleć, że to może oznaczać, że wcale nie będzie łatwo, szczególnie jak na zimowy debiut.
Początek to ok. 1,5 km asfaltem. Cały czas lekko w górę. Biegnę spokojnie, jak większość. W końcu skręcamy w teren. Część zatrzymuje się i zakłada raczki. Ja biegnę, a właściwie idę dalej. Większość idzie. Stromo. Pewnie czołówka pobiegła, ale tego nie widziałem. 


Póki co idę bez raczków i że złożonymi kijkami.

Jeszcze pełen energii © djk71

Podejście końcu się chyba gdzieś na 3,5 km trasy.

Już widać koniec podejścia/podbiegu © djk71

Oni jeszcze na podbiegu © djk71

Teraz znów można biec. Po chwili ktoś nam sugeruje zatrzymanie się i rzut oka na Tatry. Jest pięknie :)

Jest pięknie © djk71

Tatry © djk71

Biegniemy dalej. W pewnym momencie wiele osób się zatrzymuje. Krótki, ale strony zbieg. Próbuję biec i też się zatrzymuję - zakładam raczki, jest o niebo lepiej. 
Biegnie się fajnie tylko stosunkowo szerokie latem ścieżki dziś są wąziutkie, a w każdym razie wąskie są wydeptane ślady. Bo o ile ma dole nie było śniegu to tutaj jest :) Jest to trochę męczące, gdy co chwilę trzeba odbijać w bok lub zeskakiwać przepuszczając tych co Cię wyprzedzają lub coraz częściej biegną z przeciwka (z innych tras). 

Gdzieś ok. 10 km mijają mnie pierwsi zawodnicy z naszej trasy, wracający już z Lubania. No cóż, wiem już, że nie będę na podium :) Czyli nie ma po co się spieszyć ;)

Spotykam na trasie znajomych biegaczy. Przed Lubaniem drogą się rozwidla i w końcu można biec spokojnie. Po chwili zaczyna się strony odcinek. Dopiero tu rozkładam kijki. Do tej pory trochę żałowałem, że je wziąłem. W końcu jest szczyt, niestety świetna wcześniej pogoda trochę się zmieniła i nawet nie myślę o widokach tylko biegnę dalej. 

Wieża na Lubaniu © djk71

Zbieg miejscami ostry i śliski, ale raczki plus kijki dają radę.
Na rozwidleniu spotykam Maćka, chyba trochę się zgubił :). Chwilę potem mijam Karolinę, a jeszcze później Elę. 

Biegnę dalej, czuję zmęczenie, dodatkowo od jakiegoś czasu biegnę z otartą stopą. Pewnie gdyby nie założone stuptuty i raczki to zatrzymałbym się i sprawdził co się dzieje, ale teraz nie kusi mnie siadanie na śniegu... Pobiegnę ile się da. 

Czuję zmęczenie, przed Runkiem dogania mnie Aneta. Chwilę biegniemy razem, potem Ona puszcza się przodem, cały czas widzę ją jednak przed sobą. Wiem, że jeszcze kawałek i będzie zbieg z trasy już do Ochotnicy. Pewnie będzie ślisko ale już tylko w dół. Czekam na ten zakręt i w końcu jest. 

I... nie tylko z moich ust lecą przekleństwa. Zamiast pięknej ścieżki w dół przed nami nierówna trasa, sypki śnieg, mam wrażenie jakbym poruszał się po wydmach. Nogi się zapadają, by po chwili ześlizgiwać się po zmarzniętych kawałkach śniegu. 

Nie tego oczekiwałem. Za diabła nie potrafię zmusić się nawet do próby biegu. Idzie się jeszcze gorzej. Nie wiem jak inni potrafią tu biec. Psycha siada mi zupełnie. Mam dość. 
Jestem zmęczony, zły, wściekły. 

Nie pamiętam ile tam było, ale jakoś 2-3 km. Koszmarne. Pod koniec spotykam Adasia z aparatem.

Końcówka © Adam Jeżewski

Dam radę © Adam Jeżewski

Na samej końcówce jeszcze zdjęcie robi mi Maryla.

Ostrożnie na końcówce © Maryla Adamek

Nie widać jak bardzo byłem zły i zmęczony. 

Czemu taki zadowolony? © Maryla Adamek

Widać to dopiero na mecie. Nawet nie mam siły żeby się cieszyć. 

Mam dość © djk71

Jeszcze zegarek zatrzymać © djk71

Jeszcze zdjęcia, gdzie chyba służę jako manekin. 

Z Anetką © djk71

Z medalem © djk71

Dopiero po chwili gdy zjadamy zupę z soczewicy, gdy jesteśmy w komplecie zaczynają odpływać złe emocje. 

Mam to © Adam Jeżewski

Z żoną na mecie © djk71

Wracamy na kwaterę, kąpiel, plastry na zakrwawione kostki i piętę i po chwili jest lepiej. 
W restauracji już jest super. Jednak pozytywnie zakręcone towarzystwo potrafi zdziałać cuda. 

Wieczór przy tenisie stołowym, piłkarzykach i muzyce. Jest pięknie. 
Dopiero rano czyszcząc bukłak zauważyłem, że przez cztery godziny wypiłem 250ml i zjadłem jeden żel. Trochę mało. 

Choć na mecie byłem w koszmarnym nastroju to potem już było tylko lepiej. Wiem co jest do poprawy :-)

Dało w kość © Adam Jeżewski

A... i padł pomysł kolejnego biegu. Tym razem nie w zimie :) 

Dzięki wszystkim za super weekend. 

W07D7-LONG RUN
• Run in Z2, easy, 135 minutes.
• Cool down, 5-10 minutes.
• Stretch.

Tydzień przerwy. Z niczego. Z niczego zidentyfikowanego.
Wszystko było ok. W treningu, w domu, w pracy. A z drugiej strony wszędzie coś się pojawiło co mogło mieć na to wpływ. 
Już od dawna wiem, że demony przybierają różną postać. I nie zawsze jest to postać mroczna. 
Potrafią zaatakować też udając coś miłego, pięknego... wtedy boli jeszcze bardziej. 
I wtedy człowiek nie potrafi walczyć z tym z czym się już nauczył mierzyć. :( 

Tak też minął tydzień. Mimo, że ciuchy były gotowe do biegu. Mimo, że po pracy podjeżdżałem na siłownię, mimo, że... 

Tym bardziej cieszę się, że dziś udało się wyjść. Choć też niewiele brakło żeby i to się nie powiodło. 
Dziś próba biegu z mapą w zegarku. O ile wcześnie bieg tylko z widocznym śladem był super rozwiązaniem, to zmiana na mapę to prawdziwa rewolucja. Super rozwiązanie. 

Po drodze mijam w lesie gościa szukającego pomocy drogowej, chwilę później mijam pomoc drogową, ale ona też czeka na... pomoc drogową, bo przyjeżdżając wyciągnąć kogoś z błota sama w nim ugrzęzła. 

Zimy to nie przypomina © djk71

Dziś zero śladu śniegu.

Śniegu brak © djk71

Wszędzie tylko błoto. 

Ewidentnie idzie wiosna :-) 

Wiosna idzie © djk71

Jedynie w DSD na stoku śnieg, ale chyba niezbyt nadający się do jazdy, bo ludzi zero.

Wielki kanion © djk71

Biegło się dobrze, choć pod koniec czułem łydki. I puls dziwnie skakał, ale to jak się okazało wina paska, który tym razem (i jak poprzednio) nie połączył się z zegarkiem. Bateria, czy wyzionął ducha? Muszę sprawdzić, bo wskazania z nadgarstka były mocno średnie. 

Ogólnie udany bieg, choć zmęczenie nie rokuje zbyt dobrze przed przyszłym weekendem. Ale damy radę. Mam nadzieję :) 

W06D7-LONG RUN
• Run in Z2, easy, 90 minutes. Off road if possible.
• Cool down, 5-10 minutes.
• Stretch.

Ten tydzień w planie lżejszy niż poprzednie więc i długie wybieganie niezbyt długie. 
Szkoda, bo pogoda piękna. 

Chce się biegać © djk71

Aż chce się biegać. Być na powietrzu. 

Wiosna idzie © djk71

Biegło się super.