Po kilku dniach zasłużonego odpoczynku/relaksu/lenistwa trzeba było skorzystać z wciąż trwającego urlopu (choć to niedziela to i tak wolne) i pójść jeszcze w góry. 
Tym razem wybór padł na Turbacz. Był pomysł na wyjazd dwudniowy, ale ostatecznie musieliśmy to ogarnąć w jeden dzień. 

Postanowiliśmy wystartować z Koninek, kiedy tam dojeżdżamy ok. ósmej parking już pełen, ale udaje się znaleźć dobre miejsce wzdłuż drogi. 
Ruszamy i choć droga na początku łatwa i przyjemna to nie podoba mi się.

W drodze na Turbacz © djk71

Bardzo mi się nie podoba. Nie tyle droga, co towarzystwo wszechobecnej młodzieży z piwami w rękach, wiązankami przekleństw i głośnymi próbami czegoś, co chyba uznają za śpiew :-( 
Niestety tak jest prawie do szczytu. 

Pięknie i... ciepło © djk71

Do tego trzeba co chwilę patrzeć pod nogi żeby nie wdepnąć na to co zostawiają za sobą konie :-( Nie wiem czy to standard, czy tylko dziś tu jeżdżą konno z okazji Święta Gór. 

Widoki piękne © djk71

Mijamy zatłoczone schronisko i idziemy dalej na szczyt.

Na Turbacz © djk71

Tu trochę lepiej, choć ludzi też nie brakuje. 

Chwila odpoczynku z widokiem na góry © djk71

Podziwiamy widoki © djk71

Chwila przerwy i wracamy.

Na szczycie © djk71

W schronisku zatrzymujemy się tylko żeby podbić książeczki oraz skorzystać z toalety. 

Schronisko na Turbaczu © djk71

W drodze powrotnej już spokojnie.

Wracamy © djk71

Teraz tylko trzeba uważać na zjeżdżające rowery (głównie te w wersji E-) ale jest zdecydowanie spokojniej. 

Ołtarz © djk71

Fajne miejsce, ale chyba nie w sezonie, nie w niedzielę, nie w taką pogodę. 

Kolejny szczyt w ramach zdobywania Korony Gór Polski. Najwyższy w Polsce leżący poza Tatrami. 
W każdym razie ten nie budzi żadnych wątpliwości. W niektórych innych przypadkach co innego w książeczce, a co innego w rzeczywistości... Stąd też suplementy, alternatywne korony itp. Tak naprawdę to zupełnie nas to nie obchodzi. :-) Cieszymy się, że książeczka zmotywowała nas do powrotu w góry :-) 

I nie jest przeszkodą nawet wysoka temperatura, której ja nie jestem miłośnikiem :) 

Wstajemy wcześnie rano i przyjeżdżamy na Przełęcz Krowiarki. Akurat ktoś wyjeżdża z parkingu znajdującego się najbliżej wejścia na szlak więc parkujemy tam gdzie planowaliśmy. 
Zmieniamy buty, bierzemy plecaki i ruszamy. Wiemy, że pierwsze kilka km to będzie od razu ostre podejście. 

Ruszamy z Przełęczy Krowiarki © djk71

Nigdzie nam się nie śpieszy więc idziemy w swoim tempie. 

Prawie po schodach © djk71

Najpierw Skolica.

Na Sokolicy wieje © djk71

Trochę wieje, choć na dole wiało jeszcze mocniej. 
Pod nogami ciekawostki. 

Dawne słupki z granicy słowacko-niemieckiej © djk71

Idziemy na (za przeproszeniem) Gówniak © djk71

Piękne widoki © djk71

Dalsza wspinaczka i jest Gówniak. 

Chwila odpoczynku © djk71

Ładnie © djk71

Zaraz Babia Góra © djk71

A po chwili Królowa Niepogód :-)

Trochę ludzi jest, ale tłoku nie ma. © djk71

Nam jednak pogoda sprzyjała. Mogłoby być nawet trochę chłodniej. :-) 

Podziwiamy widoki © djk71

Jest ciepło, sucho, fantastyczna widoczność. 

W oddali Tatry © djk71

Schodzimy. 

Na zejściu z Babiej Góry © djk71

Rozglądamy się :-) © djk71

Kiedy schodzimy na Przełęcz Brona pytam Anetkę czy chce iść jeszcze na Małą Babią Górę. Chce :-) 

W oddali Mała Babia Góra © djk71

No trudno :-) Nie jest daleko (a dodatkowo kolejny szczyt w Koronie Beskidu Żywieckiego :-))

Ładnie tu © djk71

Podejście krótkie, ale słońce daje tu wszystkim w kość. Mnie w... kark :-) Oczywiście zapomnieliśmy się posmarować :-( 

Słowacja przed nami © djk71

Na zejściu też można się zmęczyć :-) Z przyjemnością odpoczywamy w schronisku Markowe Szczawiny. 
Dwa olbrzymie schabowe szybko znikają z talerzy :-) 

Przerwa w schronisku © djk71

Jeszcze chwila odpoczynku i ruszamy w drogę powrotną. Teraz już prostą, zacienioną drogą w dół. Prawie, że nudno ;-) 

Przerwa w schronisku © djk71

Kilkanaście kilometrów pięknej wycieczki za nami. Dłużej niż planowaliśmy, ale przecież nie szliśmy na czas :-) 

Po spokojnym przedpołudniu coś nas podkusiło i wybraliśmy się do Krakowa. 
Takich tłumów nie pamiętam. 

Tłumy w Krakowie © djk71

Szybko uciekaliśmy do domu.

Mówili: przyjdź w góry będzie fajnie. Nie pamiętam kiedy, ale tak powiedzieli, no to się zapisałem :)
Gorce Ultra Trail - trasa ok. 24 km - Którędy na Lubań. Czyli lajtowo - mówili :)

No cóż, nie biegałem nigdy w górach zimą, ale uwierzyłem :) Odbiór pakietu już w piątek (nie dostałem piwa :( - pewnie ktoś im powiedział, że nie piję.
Potem wieczór z przyjaciółmi w (opłaconej!!!) ;) kwaterze. 

Rano śniadanko i Adaś zwozi nas na start. Nas czyli Anetę, Karolinę i mnie. Reszta ekipy (Maryla i Anetka) docierają na start pieszo. 

Tradycyjne zdjęcia na ściance.

Przed startem © Adam Jeżewski

Tyle © Adam Jeżewski

Ostatni rzut oka na innych biegaczy żeby upewnić się, że wszystko wzięliśmy. I za chwilę start. Jeszcze zamieniamy kilka słów z Elą i ruszamy. 

Lecimy © Adam Jeżewski

Ruszamy © djk71

Limit czasu: 6h. Wydaje się być strasznie duży, a może wtedy powinienem pomyśleć, że to może oznaczać, że wcale nie będzie łatwo, szczególnie jak na zimowy debiut.
Początek to ok. 1,5 km asfaltem. Cały czas lekko w górę. Biegnę spokojnie, jak większość. W końcu skręcamy w teren. Część zatrzymuje się i zakłada raczki. Ja biegnę, a właściwie idę dalej. Większość idzie. Stromo. Pewnie czołówka pobiegła, ale tego nie widziałem. 


Póki co idę bez raczków i że złożonymi kijkami.

Jeszcze pełen energii © djk71

Podejście końcu się chyba gdzieś na 3,5 km trasy.

Już widać koniec podejścia/podbiegu © djk71

Oni jeszcze na podbiegu © djk71

Teraz znów można biec. Po chwili ktoś nam sugeruje zatrzymanie się i rzut oka na Tatry. Jest pięknie :)

Jest pięknie © djk71

Tatry © djk71

Biegniemy dalej. W pewnym momencie wiele osób się zatrzymuje. Krótki, ale strony zbieg. Próbuję biec i też się zatrzymuję - zakładam raczki, jest o niebo lepiej. 
Biegnie się fajnie tylko stosunkowo szerokie latem ścieżki dziś są wąziutkie, a w każdym razie wąskie są wydeptane ślady. Bo o ile ma dole nie było śniegu to tutaj jest :) Jest to trochę męczące, gdy co chwilę trzeba odbijać w bok lub zeskakiwać przepuszczając tych co Cię wyprzedzają lub coraz częściej biegną z przeciwka (z innych tras). 

Gdzieś ok. 10 km mijają mnie pierwsi zawodnicy z naszej trasy, wracający już z Lubania. No cóż, wiem już, że nie będę na podium :) Czyli nie ma po co się spieszyć ;)

Spotykam na trasie znajomych biegaczy. Przed Lubaniem drogą się rozwidla i w końcu można biec spokojnie. Po chwili zaczyna się strony odcinek. Dopiero tu rozkładam kijki. Do tej pory trochę żałowałem, że je wziąłem. W końcu jest szczyt, niestety świetna wcześniej pogoda trochę się zmieniła i nawet nie myślę o widokach tylko biegnę dalej. 

Wieża na Lubaniu © djk71

Zbieg miejscami ostry i śliski, ale raczki plus kijki dają radę.
Na rozwidleniu spotykam Maćka, chyba trochę się zgubił :). Chwilę potem mijam Karolinę, a jeszcze później Elę. 

Biegnę dalej, czuję zmęczenie, dodatkowo od jakiegoś czasu biegnę z otartą stopą. Pewnie gdyby nie założone stuptuty i raczki to zatrzymałbym się i sprawdził co się dzieje, ale teraz nie kusi mnie siadanie na śniegu... Pobiegnę ile się da. 

Czuję zmęczenie, przed Runkiem dogania mnie Aneta. Chwilę biegniemy razem, potem Ona puszcza się przodem, cały czas widzę ją jednak przed sobą. Wiem, że jeszcze kawałek i będzie zbieg z trasy już do Ochotnicy. Pewnie będzie ślisko ale już tylko w dół. Czekam na ten zakręt i w końcu jest. 

I... nie tylko z moich ust lecą przekleństwa. Zamiast pięknej ścieżki w dół przed nami nierówna trasa, sypki śnieg, mam wrażenie jakbym poruszał się po wydmach. Nogi się zapadają, by po chwili ześlizgiwać się po zmarzniętych kawałkach śniegu. 

Nie tego oczekiwałem. Za diabła nie potrafię zmusić się nawet do próby biegu. Idzie się jeszcze gorzej. Nie wiem jak inni potrafią tu biec. Psycha siada mi zupełnie. Mam dość. 
Jestem zmęczony, zły, wściekły. 

Nie pamiętam ile tam było, ale jakoś 2-3 km. Koszmarne. Pod koniec spotykam Adasia z aparatem.

Końcówka © Adam Jeżewski

Dam radę © Adam Jeżewski

Na samej końcówce jeszcze zdjęcie robi mi Maryla.

Ostrożnie na końcówce © Maryla Adamek

Nie widać jak bardzo byłem zły i zmęczony. 

Czemu taki zadowolony? © Maryla Adamek

Widać to dopiero na mecie. Nawet nie mam siły żeby się cieszyć. 

Mam dość © djk71

Jeszcze zegarek zatrzymać © djk71

Jeszcze zdjęcia, gdzie chyba służę jako manekin. 

Z Anetką © djk71

Z medalem © djk71

Dopiero po chwili gdy zjadamy zupę z soczewicy, gdy jesteśmy w komplecie zaczynają odpływać złe emocje. 

Mam to © Adam Jeżewski

Z żoną na mecie © djk71

Wracamy na kwaterę, kąpiel, plastry na zakrwawione kostki i piętę i po chwili jest lepiej. 
W restauracji już jest super. Jednak pozytywnie zakręcone towarzystwo potrafi zdziałać cuda. 

Wieczór przy tenisie stołowym, piłkarzykach i muzyce. Jest pięknie. 
Dopiero rano czyszcząc bukłak zauważyłem, że przez cztery godziny wypiłem 250ml i zjadłem jeden żel. Trochę mało. 

Choć na mecie byłem w koszmarnym nastroju to potem już było tylko lepiej. Wiem co jest do poprawy :-)

Dało w kość © Adam Jeżewski

A... i padł pomysł kolejnego biegu. Tym razem nie w zimie :) 

Dzięki wszystkim za super weekend. 

W06D6-Intervals
• Warm up, 10 minutes.
• Run in Z4, threshold pace, 10 minutes. Recovery run, 90 seconds. Repeat 3 times.
• Cool down, 5 to 10 minutes.
• Stretch.

Wczoraj wieczorem coś zaczęło mnie składać. Położyłem się wcześniej spać. Całą noc na przemian było mi zimno i gorąco. Pociłem się strasznie, do tego zaczęło mnie drapać w gardle.
Rano nie do końca byłem pewien czy powinienem robić trening. Ostatecznie jednak zdecydowałem się przed śniadaniem.

Dziś znów interwały tylko długie. I znów ciężko było wejść na czwarty zakres. Choć było blisko - większość między 3,6-4,0.
Ciężki trening, szczególnie, że słońce postanowiło mi towarzyszyć.

Nawet po asfalcie chce się biec © djk71

Ogólnie jestem zadowolony, nie tylko z dziś.
Inna sprawa, że myślałem jednak, że pobiegam trochę po górach skoro tu jestem, ale nie wyszło. Zbyt dużo treningów mi się skumulowało i zbyt dużo innych zajęć było.

Po porannym treningu ruszamy do Krynicy. W sumie inną trasą niż planowaliśmy, ale też ciekawie.
Głównym punktem jest Góra Parkowa. Fajny teren do spacerów, biegania, kręcenia.

Staw na Górze Parkowej © djk71

W Krynicy decydujemy się wstąpić do Muzeum Zabawek i... wzruszam się bardzo :-)

Kto pamięta? © djk71

Czemu już musimy iść? Ja chcę jeszcze :-) © djk71

W06D4-Intervals
• Warm up, 15 minutes.
• Run in Z4, 10K pace, 3 minutes. Recovery run, 90 seconds. Repeat 5 times.
• Cool down, 5 to 10 minutes.
• Stretch.

Wieczory spędzamy na grach. Wczoraj debiutowaliśmy z Karierą Polityczną. Zrobiłem ją, choć nie wiem, czy to powód do radości ;)

Zrobiłem Karierę Polityczną © djk71

W każdym razie z porannego treningu byłem zadowolony.

W06D3a-Recovery Run
• Run in Z2, easy pace, 30 minutes.
• Cool down, 5 to 10 minutes.
• Stretch.

Poranny deszcz sprawił, że dobrze nam się spało.
Wobec tego dziś bieganie dopiero wieczorem. Po całym dniu zwiedzania, po zabawach w siatkówkę.

Pobiegałem po Tyliczu. Spokojnie, bez problemu we właściwym zakresie. Przyjemnie.

Cerkiew w Tyliczu © djk71

Po zrobieniu wczoraj ponad 48 km ( z tego 33 na zawodach) zastanawiałem się jak będę się dziś czuł.
O dziwo spoko. Rano śniadanko, pakowanie i wymeldowanie z kwatery.

Postanawiamy z żoną odwiedzić Wąwóz Homole, a jeśli się uda to jeszcze zaliczyć Wysoką.
Jest ciepło. Nawet bardzo. W wąwozie trochę ludzi, ale nie czuje się zbytniego tłoku.

Wąwóz Homole © djk71

W połowie już wiemy, że z Wysokiej dziś rezygnujemy. Jest zbyt ciepło.

Na trasie © djk71

W sumie nic nie musimy :-)

Razem na trasie © djk71

Wyszedł fajny spacerek z kawusią na górze.

Czas na kawę © djk71

Było pięknie

Jest pięknie © djk71

W drodze powrotnej postanowiliśmy odwiedzić Porębę Wielką, gdzie kiedyś bywała moja żona z dziećmi.

Kapliczka © djk71

Miał być krótki spacer po parku, ale sympatyczny pan przekonał nas do zwiedzenia ekspozycji przyrodniczej w Ośrodku Edukacyjnym Gorczańskiego Parku Narodowego.

Ukąsi? © djk71

Było całkiem sympatycznie. I chłodno.

Na zakończenie zahaczyliśmy jeszcze o Dobczyce.

Jezioro Dobczyckie © djk71

Zobaczyć skansen

Skansen w Dobczycach © djk71

i zamek.

Z zamkiem w tle © djk71

Szału nie było, ale cieszy, że ktoś się stara coś zrobić.