Urlop skończony, od kilku dni w pracy, ale pogoda kusiła... I skusiła. Postanowiliśmy zaliczyć, pominięty w trakcie eksploracji Kotliny Kłodzkiej Śnieżnik. 
Czytaliśmy, którą z tras wybrać i ostatecznie skusiliśmy się na start z Międzygórza. Bałem się, że podjeżdżając w trakcie wakacji, w pogodną sobotę o koło godz. 9 będzie problem z parkowaniem. Pierwszy mały parking rzeczywiście mógł to sugerować ale znajdujący się tuż obok leśny parking pod skocznią był... prawie pusty. 

Zmieniliśmy buty, założyliśmy plecaki i ruszyliśmy... inaczej niż większość. Poszliśmy w drugą stronę, żeby po chwili wejść na niebieski szlak i cieszyć się ciszą i spokojem przez kilka kolejnych kilometrów.

No to idziemy © djk71

Spotkaliśmy dosłownie kilka osób. Było pięknie. Tylko pogoda od początku dawała w kość. Było ciepło i parno. Nie było tragedii, ale spodziewaliśmy się trochę niższej temperatury. 

Jest las, jest cień © djk71

Jest pięknie. 

Iść czy podziwiać, oto jest pytanie :-) © djk71

Dopiero kiedy doszliśmy do Przełęczy Śnieżnickiej spotkaliśmy więcej turystów. Stąd podejście do schroniska. 

Przed nami schronisko © djk71

 I dalej na szczyt Śnieżnika. 

Blender, tzn. wieża przed nami © djk71

Tu oczywiście obowiązkowe foty przy nowej wieży, przypominającej blender :) 
Wchodzimy na górę wieży, tłoczno, jednak udaje się zrobić kilka zdjęć. 

 

Widoki z wieży na Śnieżniku © djk71

Widoki z wieży na Śnieżniku © djk71

Widoki z wieży na Śnieżniku © djk71

I krótka wyprawa na czeską stronę. Najpierw mijamy źródła rzeki Morawy, a potem robimy sobie przerwę przy słoniu :-) 

To nie zoo, ale słoń jest :-) © djk71

Raptem kilkaset metrów od wieży, a panuje tu spokój, cisza...  Oczywiście turyści tu też są, ale jest ich znacznie mniej niż na szczycie. 

Chwila odpoczynku © djk71

Po krótkim odpoczynku wracamy. W schronisku podbijamy pieczątki, jemy lody i schodzimy czerwonym szlakiem. 

Wracamy, wieża z oddali © djk71

Też ciekawy i pusty, ale chyba dobrym wyjściem było podejście niebieskim :-) 

Droga powrotna © djk71

W drodze © djk71

Zatrzymujemy się jeszcze w Międzygórzu, którego zabudowa przypomina nam trochę austriackie klimaty i idziemy zobaczyć tutejszy wodospad. 

Wodospad w Międzygórzu © djk71

Po kilku dniach zasłużonego odpoczynku/relaksu/lenistwa trzeba było skorzystać z wciąż trwającego urlopu (choć to niedziela to i tak wolne) i pójść jeszcze w góry. 
Tym razem wybór padł na Turbacz. Był pomysł na wyjazd dwudniowy, ale ostatecznie musieliśmy to ogarnąć w jeden dzień. 

Postanowiliśmy wystartować z Koninek, kiedy tam dojeżdżamy ok. ósmej parking już pełen, ale udaje się znaleźć dobre miejsce wzdłuż drogi. 
Ruszamy i choć droga na początku łatwa i przyjemna to nie podoba mi się.

W drodze na Turbacz © djk71

Bardzo mi się nie podoba. Nie tyle droga, co towarzystwo wszechobecnej młodzieży z piwami w rękach, wiązankami przekleństw i głośnymi próbami czegoś, co chyba uznają za śpiew :-( 
Niestety tak jest prawie do szczytu. 

Pięknie i... ciepło © djk71

Do tego trzeba co chwilę patrzeć pod nogi żeby nie wdepnąć na to co zostawiają za sobą konie :-( Nie wiem czy to standard, czy tylko dziś tu jeżdżą konno z okazji Święta Gór. 

Widoki piękne © djk71

Mijamy zatłoczone schronisko i idziemy dalej na szczyt.

Na Turbacz © djk71

Tu trochę lepiej, choć ludzi też nie brakuje. 

Chwila odpoczynku z widokiem na góry © djk71

Podziwiamy widoki © djk71

Chwila przerwy i wracamy.

Na szczycie © djk71

W schronisku zatrzymujemy się tylko żeby podbić książeczki oraz skorzystać z toalety. 

Schronisko na Turbaczu © djk71

W drodze powrotnej już spokojnie.

Wracamy © djk71

Teraz tylko trzeba uważać na zjeżdżające rowery (głównie te w wersji E-) ale jest zdecydowanie spokojniej. 

Ołtarz © djk71

Fajne miejsce, ale chyba nie w sezonie, nie w niedzielę, nie w taką pogodę. 

Widok z góry © djk71

Idziemy dalej. 

Kamyczek © djk71

Docieramy na docelowy szczyt. 

Skalnik zaliczony © djk71

Schodzimy inną niż wszyscy drogą. 

Zejście ze Skalnika © djk71

Końcówka asfaltem © djk71

W drodze powrotnej wizyta w Krzeszowie....

W Krzeszowie © djk71

... oraz w Kościele Pokoju w Świdnicy...

Kościół Pokoju w Świdnicy © djk71

Jest przepiękny.

Kościół Pokoju w Świdnicy © djk71

Kościół Pokoju w Świdnicy © djk71

Kościół Pokoju w Świdnicy © djk71

Intensywne kilka dni, ale naprawdę odpoczęliśmy :-) 

Dziś celem były Góry Kaczawskie.

Chwilę się wahamy jakie buty założyć :-) 

Drzewo (prawie) sandałowe © djk71

W końcu idziemy, oglądając się za siebie i z jednej strony podziwiając góry, a z drugiej obserwując chmury. 

Chce się chodzić © djk71

Trudno tylko określić który szczyt jest tu najwyższy. W książeczce z Korony Gór Polski to Skopiec 724 m n.p.m., gdzieś jednak czytaliśmy, że jednak w rzeczywistości jest niższy, a wyższy jest od niego sąsiadujący z nim Baraniec.

W prawo, czy lewo? © djk71

Inne źródła mówią, że jeszcze wyższa jest Folwarczna.

Folwarczna © djk71

Zaliczamy powoli wszystkie. 

Powoli © djk71

I jest pięknie. 

Paśnik © djk71

Dziś w planach Góry Wałbrzyskie i Chełmiec (opcjonalnie jeszcze kilka szczytów w okolicy). 

W drodze na Chełmiec © djk71

Po drodze ciekawe upamiętnienie górników (na każdej stacji drogi krzyżowej).

Ciekawa droga krzyżowa - poświęcona górnikom © djk71

Są też inne ciekawostki. 

Skocznia? © djk71

W końcu docieramy na szczyt (w książeczce jest jako najwyższy). 

Chełmiec © djk71

Wchodzimy na wieżę i podziwiamy góry. 

Widok z Chełmca © djk71

Schodzimy do auta. 

Chce się chodzić © djk71

Postanawiamy dziś sobie odpuścić dalsze szczyty, za to zaliczyć okoliczne miasta, gdzie nie byliśmy nigdy albo już dawno... 

Na pierwszy strzał idzie Wałbrzych. Mocno zniszczony, ale starówka ładnie odnowiona. Tylko bardzo pusto. 

Wałbrzych © djk71

Potem Szczawo Zdrój. Jak to uzdrowisko :-) 

Szczawno Zdrój © djk71

Ludzie odpoczywają, czy nawet się opalają :-) 

W Szczawnie © djk71

Wracamy do Kowar

W Kowarach © djk71

Zapowiada się deszcz

Na wypadek deszczu © djk71

Mimo to jedziemy do Cieplic ze spotkaną rodzinką. 

W Cieplicach © djk71

I jest świetnie. A ja nie moknę dzięki pożyczonej czapeczce :-) 

Zadowoleni © djk71

Śnieżka - mam być pierwszy raz na Śnieżce... od dokładnie ćwierć wieku. Pieszo. W międzyczasie zdarzyło się kilka razy... rowerem ?

Jesteśmy na szczycie :-) © djk71

Przyglądamy się prognozom pogody i żaden z nadchodzących dni nie wydaje się być idealny. Co więcej dziś ma być w miarę najlepiej :-)
Jako, że zaplanowaliśmy kilkunastokilometrowy spacer to na Kopę decydujemy się wjechać kolejką. Pod koniec trasy nieźle wieje :-) 

Nie spodziewaliśmy się, że w środku wakacji ruszymy na trasę w zimowych kurtkach ;-) 

Widoków nie ma :-) © djk71

Po drodze nic nie widać, dodatkowo jest wietrznie, mocno wietrznie - budowana w ostatnim czasie masa przydała się - nie zwiało mnie ?

Środek lata w drodze na Śnieżkę :-) © djk71

Obserwatorium zobaczyliśmy dopiero, gdy zbliżyliśmy się na odległość kilkudziesięciu metrów.

Jest i obserwatorium © djk71

Na miejscu podbijamy książeczki w czeskiej poczcie i czekamy na przejaśnienie... 
Jakikolwiek widok pojawia się dopiero na zejściu. I to też momentami. 

Na chwilę zniknęły miejscami chmury © djk71

Schodzimy do Domu Śląskiego.  

Miejscami coś widać © djk71

I mimo chmur, drobnego momentami deszczu, decydujemy się iść dalej. 

Idziemy dalej © djk71

Mijamy kocioł Małego Stawu z widokiem na schroniska...

Nad Małym Stawem © djk71

Dalej Wielki Staw. 

Kocioł Wielkiego Stawu © djk71

I docieramy do Słonecznika. 

Słonecznik © djk71

Chwila odpoczynku, rozmyślań i ruszamy w stronę Pielgrzymów.

Widoki z góry © djk71

Mijamy Pielgrzymy

Pielgrzymy © djk71

I dalej schodzimy.

Schodzimy © djk71

W końcu widać Śnieżkę  ;) 

W oddali Śnieżka © djk71

Kolejny szczyt zaliczony. 

Super dzień © djk71

Super dzień, zakończony spotkaniem z kuzynką i Jej rodzinką ?

Początek urlopu. Ruszamy na zachód!
Oczywiście w planach zaliczenie kilku górek w ramach KGP. Bez spiny, w zależności od pogody, nastroju, siły :-) 

Po drodze do Kowar, gdzie mamy stacjonować zahaczamy o Góry Sowie. Udaje się sprytnie zaparkować i idziemy na Wielką Sowę. 

Po drodze na Wielką Sowę © djk71

Spokojne podejście, trochę ludzi, ale tłoku nie ma. 
Na szczycie trochę ludzi odpoczywa :-) 

Wieża na Wielkiej Sowie © djk71

Wchodzimy na wieżę i napawamy się widokami. 

Widoki z góry © djk71

 W drodze powrotnej obiadek w schronisku. Trochę czekaliśmy, ale było smacznie, a nam się nie spieszyło.

 

Schronisko Orzeł © djk71

Po Sowie było nam mało więc postanowiliśmy jeszcze zaliczyć Waligórę. 
Wbrew moim sugestią Anetka nie wzięła kijków i... chyba trochę żałowała. 

Podejście na Waligórę © djk71

Bardzo ostre podejście :-) 

Za to potem już łagodnie, widok na góry Suche z okolic ruin pałacyku Hochbergów. 

Widok na Góry Suche © djk71

Trochę krążymy po okolicznych ścieżkach. Pusto, cicho, jak lubimy ;-)

Widok na góry © djk71

W dalszej drodze zatrzymujemy się jeszcze i oglądamy ruiny kościoła ewangelickiego w Unisławiu Śląskim.

Ruiny kościoła ewangelickiego w Unisławiu Śląskim © djk71

Kolejny szczyt w ramach zdobywania Korony Gór Polski. Najwyższy w Polsce leżący poza Tatrami. 
W każdym razie ten nie budzi żadnych wątpliwości. W niektórych innych przypadkach co innego w książeczce, a co innego w rzeczywistości... Stąd też suplementy, alternatywne korony itp. Tak naprawdę to zupełnie nas to nie obchodzi. :-) Cieszymy się, że książeczka zmotywowała nas do powrotu w góry :-) 

I nie jest przeszkodą nawet wysoka temperatura, której ja nie jestem miłośnikiem :) 

Wstajemy wcześnie rano i przyjeżdżamy na Przełęcz Krowiarki. Akurat ktoś wyjeżdża z parkingu znajdującego się najbliżej wejścia na szlak więc parkujemy tam gdzie planowaliśmy. 
Zmieniamy buty, bierzemy plecaki i ruszamy. Wiemy, że pierwsze kilka km to będzie od razu ostre podejście. 

Ruszamy z Przełęczy Krowiarki © djk71

Nigdzie nam się nie śpieszy więc idziemy w swoim tempie. 

Prawie po schodach © djk71

Najpierw Skolica.

Na Sokolicy wieje © djk71

Trochę wieje, choć na dole wiało jeszcze mocniej. 
Pod nogami ciekawostki. 

Dawne słupki z granicy słowacko-niemieckiej © djk71

Idziemy na (za przeproszeniem) Gówniak © djk71

Piękne widoki © djk71

Dalsza wspinaczka i jest Gówniak. 

Chwila odpoczynku © djk71

Ładnie © djk71

Zaraz Babia Góra © djk71

A po chwili Królowa Niepogód :-)

Trochę ludzi jest, ale tłoku nie ma. © djk71

Nam jednak pogoda sprzyjała. Mogłoby być nawet trochę chłodniej. :-) 

Podziwiamy widoki © djk71

Jest ciepło, sucho, fantastyczna widoczność. 

W oddali Tatry © djk71

Schodzimy. 

Na zejściu z Babiej Góry © djk71

Rozglądamy się :-) © djk71

Kiedy schodzimy na Przełęcz Brona pytam Anetkę czy chce iść jeszcze na Małą Babią Górę. Chce :-) 

W oddali Mała Babia Góra © djk71

No trudno :-) Nie jest daleko (a dodatkowo kolejny szczyt w Koronie Beskidu Żywieckiego :-))

Ładnie tu © djk71

Podejście krótkie, ale słońce daje tu wszystkim w kość. Mnie w... kark :-) Oczywiście zapomnieliśmy się posmarować :-( 

Słowacja przed nami © djk71

Na zejściu też można się zmęczyć :-) Z przyjemnością odpoczywamy w schronisku Markowe Szczawiny. 
Dwa olbrzymie schabowe szybko znikają z talerzy :-) 

Przerwa w schronisku © djk71

Jeszcze chwila odpoczynku i ruszamy w drogę powrotną. Teraz już prostą, zacienioną drogą w dół. Prawie, że nudno ;-) 

Przerwa w schronisku © djk71

Kilkanaście kilometrów pięknej wycieczki za nami. Dłużej niż planowaliśmy, ale przecież nie szliśmy na czas :-) 

Kolejny szczyt w ramach zdobywania Korony Gór Polski. 
Skrzyczne. Co ciekawe, mimo że blisko to nigdy nie byłem tu... pieszo. Zawsze podjeżdżałem rowerem. 

Skrzyczne w oddali © djk71

Dziś z żoną pieszo. Chociaż do Szczyrku dojeżdżamy dopiero po dziewiątej to nie ma żadnego problemu z parkowaniem, ludzi niewiele. 
Zaglądamy do informacji turystycznej, Google co prawda podpowiada, że dziś nieczynne, ale na szczęście się myli. Odbieramy książeczki i mapy projektu The Loop. Będzie co zbierać jak skończymy KGP. 

Ruszamy zielonym szlakiem. Jest pochmurno, rześko, ale idzie się dobrze. 

Choć Ci co byli to wiedzą, że z każdej strony jest od razu... pod górę :-) 

Pod górkę © djk71

Spokojnym tempem pokonujemy kolejne podejścia. 
Tam gdzie się da focimy. 

Jest okazja trzeba pstrykać © djk71

Nigdzie nam się nie śpieszy.

W oddali Jezioro Żywieckie © djk71

Przez chwilę mamy wrażenie, że zacznie padać, ale na szczęście nic takiego się nie dzieje. 

Zaraz szczyt © djk71

Docieramy na szczyt. Oczywiście kolejne fotki :-) 

Jesteśmy na szczycie © djk71

Chwila przerwy w schronisku. Pszeniczny Miłosław zero wchodzi bez problemu :)

Do schroniska © djk71

Anetka walczy z nogą i z sobą. Od początku podejścia ma problem. Dzielnie jednak decyduje, że nie idziemy na łatwiznę i schodzimy niebieskim szlakiem :-) 

Kolejką? Nie :-) © djk71

Znów bez pośpiechu, ale też bez tłumów. 

Co więcej, wyszło słońce. 

Jest pięknie © djk71

W Szczyrku wciąż nie ma tłumów. Zjadamy po placku i wracamy do domu. 

Pieczątki muszą być © djk71

Dwunasty szczyt dodany do kolekcji.  

Mamy to :-) © djk71