Pushed Again...

Pushed Again...

Nie wiem kiedy ten tydzień się zaczął, kiedy nadszedł jego koniec... Nie wiem jak to się stało, że tak szybko minął... Wszystko było nie tak, choć udało się wiele spraw w pracy pozamykać.

Mimo pięknej pogody nie udało się przez cały tydzień wyjść na rower. W weekend pewnie też będzie 0 km. Na szczęście na weekend są inne plany ;-)

Dziś później, o wiele później niż chciałem znoszę rower na dół i jadę. Gdzieś. Nie ważne gdzie. Odreagować. Najchętniej do lasu ale zbyt ciemno już. Jadę, hamuję i... nie mam z tyłu hamulca? Rozpięty? Nie... Więc o co chodzi? Czyżbym tak starł klocki na Odysei? Podkręcam mocno i coś łapie. Nieważne. Potem zobaczę.

Jadę do Zabrza. Pełno wariatów wokół. Piątkowy wieczór. Nie da się jeździć o tej porze przez miasto. Każdy czuje się najważniejszy. Banda idiotów. A chciałem odpocząć odreagować. Do tego coraz chłodniej w stopy. Wracam. To nie ma sensu.

Wprowadzam rower do klatki i... czuję opór. chyba znam ten efekt. Znów pęknięta szprycha. Który to już raz. Ale czego się dziwię w tym tygodniu? Pytanie tylko od kiedy jeżdżę z takim oporem? Czy już tak było na Odysei?

Mam tylko nadzieję, że jutrzejszy koncert w Krakowie będzie udany... Choć w tym tygodniu nawet w tym temacie wszystko idzie pod górkę...