GPPB, czyli dałem się sprowokować :-(
Sobota, 25 marca 2017
· Komentarze(2)
Kategoria Bieganie, śląskie, W 9 miesięcy do maratonu, Z kamerą wśród..., Zawody
Wczoraj planowa przerwa, dziś miał być trening. W planach był również start w rowerowym KoRNO, ale nocny powrót z tygodniowej delegacji sprawił, że nie było na to szans. W planach był jeszcze debiut na Gliwickiej Parkowej Prowokacji Biegowej, ale wobec małej ciężkiego tygodnia, kilku tysięcy km za kółkiem i dzisiejszej ilości snu miałem zamiar odpuścić. Ostatecznie jednak zdecydowałem pojechać choć na jedno kółko.
W GPPB można wybrać w trakcie biegu (lub NW) ile pętli się pokonuje. Jedna ma długość 1/10 maratonu, czyli 4219,5m.
W drodze na start spotykam Karolinę, później Marcina, Anię i Magdę z synem. Na mecie spotykam jeszcze Ewę. Miło :-)
Nie do końca wiem jak się ubrać i jak się finalnie okaże ubieram się mocno za ciepło. Wcześniej jednak odebranie numeru startowego, rozgrzewka i start. I pierwszy i chyba największy błąd. Zamiast od początku biec swoje i bez problemu przebiec dwa, a może nawet trzy kółka ja... podpalam się i lecę jak wariat za innymi... Puls oczywiście po minucie skacze na 180+. Efekt łatwy do przewidzenia. Szybko zaczynam tracić siły, kolejne kilometry coraz wolniejsze, nogi coraz cięższe. Odpuszczam. Mokry i zmęczony kończę na jednym okrążeniu. Niepotrzebnie na pierwszym okrążeniu dałem się sprowokować. Ale mimo wszystko cieszę się, że pobiegłem. Miło było spotkać znajomych, dobrze było dostać nauczkę, że trzeba robić swoje, a nie patrzeć na innych... a teraz trzeba odpocząć przed jutrem :-)
Open: 37/145 M: 21/69 M4: 7/20
I skończyć wcinać takie rzeczy jak ostatnio :-) Choć to było kultowe :-)
W GPPB można wybrać w trakcie biegu (lub NW) ile pętli się pokonuje. Jedna ma długość 1/10 maratonu, czyli 4219,5m.
W drodze na start spotykam Karolinę, później Marcina, Anię i Magdę z synem. Na mecie spotykam jeszcze Ewę. Miło :-)
Nie do końca wiem jak się ubrać i jak się finalnie okaże ubieram się mocno za ciepło. Wcześniej jednak odebranie numeru startowego, rozgrzewka i start. I pierwszy i chyba największy błąd. Zamiast od początku biec swoje i bez problemu przebiec dwa, a może nawet trzy kółka ja... podpalam się i lecę jak wariat za innymi... Puls oczywiście po minucie skacze na 180+. Efekt łatwy do przewidzenia. Szybko zaczynam tracić siły, kolejne kilometry coraz wolniejsze, nogi coraz cięższe. Odpuszczam. Mokry i zmęczony kończę na jednym okrążeniu. Niepotrzebnie na pierwszym okrążeniu dałem się sprowokować. Ale mimo wszystko cieszę się, że pobiegłem. Miło było spotkać znajomych, dobrze było dostać nauczkę, że trzeba robić swoje, a nie patrzeć na innych... a teraz trzeba odpocząć przed jutrem :-)
Open: 37/145 M: 21/69 M4: 7/20
I skończyć wcinać takie rzeczy jak ostatnio :-) Choć to było kultowe :-)
Lodowe spagetti© djk71
djk71
